Dit is een indrukwekkend eerbetoon aan de inwoners van Kalavryta die omkwamen in de slachting van 13 december 1943, aangericht door het Duitse leger. Het is een waardig, ingetogen en tegelijkertijd uiterst beeldend verslag van de strijd tussen de bezettingstroepen en partizanen in het gebied, en de gebeurtenissen die aan de slachting voorafgingen. Dit ontroerende en ontnuchterende bezoek wordt tot leven gebracht door persoonlijke videogetuigenissen van overlevenden.
Het museum is gevestigd in een gerestaureerd oud schoolgebouw dat in brand werd gestoken, met vrouwen, kinderen en ouderen erin. Het museum belicht de geschiedenis van Kalavryta in de negentiende en twintigste eeuw, de opkomst van de tandradbaan en het lijden van de regio tijdens de Tweede Wereldoorlog aan de hand van sfeervolle foto’s en persoonlijke bezittingen.
ELAS, de Griekse verzetsbeweging, was zeer actief in de regio Kalavryta tijdens de Tweede Wereldoorlog. Op 17 oktober 1943 namen partizanen tachtig soldaten van een Duits bataljon gevangen. De onderhandelingen liepen vast toen de nazi’s ‘Operatie Kalavryta’ lanceerden, bedoeld om het verzet te verpletteren. De partizanen doodden de Duitse gevangenen en als vergelding dreven de nazi’s op 13 december 1943 bijna vijfhonderd mannen en tienerjongens naar de nabijgelegen Kappi-heuvelrug en schoten hen neer. Dertien overleefden; 465 werden gedood. De vrouwen en kinderen die erin slaagden uit het brandende schoolgebouw te ontsnappen, moesten de doden verzamelen en begraven, zoals herdacht door de beelden achter het schoolgebouw. Vervolgens moesten ze in de ijzige winterse omstandigheden voedsel en onderdak vinden, omdat de Duitsers het dorp hadden platgebrand.
Foto’s: Shutterstock